giuncumàsciu , nm: zuncumascru Definizione
giuncu a cambu tundhu, forte, longu longu, bogat su frore unu pagu asuta de sa punta e punghet, faet in logos de venadórgiu, a molas mannas, s'impreat murtu (atrotigau) e irmurtidu po acapiare o àteros trebballos: a logos dhi narant sinniga, tinnia, tzinnia, chi funt fintzes àteras genias de erba chi si assimbígiant
Sinonimi e contrari
tinnia
Terminologia scientifica
rba, Juncus acutus
Etimo
srd.
Traduzioni
Francese
jonc épineux,
j. piquant
Inglese
reed
Spagnolo
junco espinoso
Italiano
giunco spinóso o pungènte
Tedesco
stechende Binse,
stachelige Binsensorte.